หลวงปู่ขาว อนาลโย หลังยันต์ห้าแถว(ปิโย) หนึ่งในบทพระคาถารัตนมาลา(อิติปิโส)

พาเล พาละ ทะทะมะตัง
ปิโย เทวะมะนุสสานัง
เป็นที่รักของเทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย
ปิโยพรหมานะมุตตะโม
เป็นที่รักสูงสุดของพรหมทั้งหลาย
ปิโย นาคะสุปัณณานัง
ตลอดไปจนถึงดิรัจฉานมีนาคและครุฑเป็นอาทิ
ปิณินทริยัง นะมามิหัง
ข้าฯ ขอนอบน้อมพระพุทธเจ้าผู้มีอินทรีย์อิ่มพระองค์นั้น

โดยอุปเทศตำราระบุว่า "ภาวนานึก สติตรองตรึก อย่าทำร้อนใจ สารพัดเมตตา อย่าได้อาวรณ์ ครูแต่เก่าก่อน เคยได้ใช้มา เสกหมากรับประทาน เป็นที่เสน่หา แก่ชนทั้งหลาย (ภาวนาเสกกระแจะ น้ำมันหอม หมากพลู สารพัดที่กินที่ใช้ เป็นเสน่ห์แก่คนทั้งปวง)"